Οι διαταραχές της αύξησης  είτε αυτές αφορούν μειωμένο ρυθμό αύξησης είτε αφορούν υπερβολική αύξηση τόσο του ύψους όσο και του βάρους πρέπει να διερευνώνται συστηματικά και μεθοδικά για την ανίχνευση πιθανών παθολογικών αιτίων.

Πώς παρουσιάζεται η καθυστέρηση αύξησης

Ορισμένα προβλήματα αύξησης μπορούν να διαγνωσθούν αμέσως μετά τη γέννηση, επειδή το βρέφος μπορεί να είναι ασυνήθιστα μικρό ή να παρουσιάζει άλλα χαρακτηριστικά κλινικά σημεία. Ωστόσο, οι περισσσότερες διαταραχές αύξησης παρατηρούνται πολύ αργότερα, όταν το παιδί φαίνεται μικρότερο από τους συμμαθητές του, ή όταν η αύξηση φαίνεται να είναι ασήμαντη σε μια περίοδο ενός έτους.

Το κύριο σύμπτωμα που μπορεί να υποδεικνύει ένα πρόβλημα αύξησης είναι όταν ένα παιδί μεγαλώνει λιγότερο από 5 εκατοστά το χρόνο μετά τα τρίτα του γενέθλιά. Άλλα συμπτώματα των διαταραχών αύξησης μπορεί να μοιάζουν με άλλα προβλήματα ή παθήσεις. 

Ποιά είναι τα αίτια της καθυστέρησης αύξησης

Οι κύριες αιτίες καθυστέρησης αύξησης συνήθέστερα εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες:

• Οικογενές χαμηλό ανάστημα. Χαρακτηρίζεται ως η τάση του παιδιού να ακολουθήσει το κληρονομούμενο χαμηλό ανάστημα της οικογένειας 
• Ιδιοσυστασιακή καθυστέρηση της ανάπτυξης που συχνά συνοδεύεται από καθυστερημένη εφηβεία. Παρουσιάζεται χαρακτηριστικά ως ένα παιδί που τείνει να έχει χαμηλότερο ανάστημα από το μέσο όρο και που ξεκινάει την εφηβεία αργότερα από το μέσο όρο αλλά αυξάνεται με κανονικό ρυθμό. 
• Ασθένειες που επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα (ονομάζονται επίσης συστηματικά νοσήματα).
• Άλλα αίτια: Συνεχής υποσιτισμός ή δυσαπορρόφηση (κοιλιοκάκη),  ασθένειες του πεπτικού συστήματος, χρόνια νεφρική νόσος, χρόνια καρδιακή νόσος, χρόνια πνευμονική νόσο, σακχαρώδης διαβήτης, και έντονο στρες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα ανάπτυξης.
• Ενδοκρινολογικές ασθένειες. Υποθυρεοειδισμός (καθώς επαρκής παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών), σύνδρομο Cushing ( μια σπάνια πάθηση με πολλά πιθανά αίτια που οδηγούν σε υπερέκκριση κορτικοστεροειδών από τα επινεφρίδια), ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης (μη επαρκής παραγωγή αυξητικής ορμόνης από ένα μικρό αδένα στη βάση του εγκεφάλου, την υπόφυση)
• Ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης (IUGR). Αργή ανάπτυξη μέσα στη μήτρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες, όπως το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Το μωρό γεννιέται μικρότερο σε βάρος και μήκος από το φυσιολογικό
• Σύνδρομο Turner. Μία γενετική διαταραχή που παρατηρείται στα κορίτσια (σε 1 στις 2.500 γυναίκες που γεννήθηκαν) με κύρια χαρακτηριστικά το χαμηλό ανάστημα και την καθυστερημένη εφηβεία. Τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου Turner οφείλονται  στην έλλειψη ενός Χ χρωμοσώματος σε κάθε ένα από τα κύτταρα του σώματος. Άλλα συνήθη προβλήματα υγείας μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν νοσήματα του καρδιαγγειακού συστήματος και των νεφρών.
• Λιγότερο συχνά γενετικά σύνδρομα: σ. Noonan, σ. Prader- Willi, σ. Russell- Silver. 
• Ασθένειες των οστών  που επηρεάζουν το ύψος και την αύξηση, πολλές από τις οποίες είναι γενετικές. Η πιο συνηθισμένη είναι η αχονδροπλασία, ένας τύπος νανισμού στην οποία τα χέρια και τα πόδια του παιδιού είναι κοντά σε σχέση με το μήκος του σώματος. 

Πώς γίνεται η διάγνωση της καθυστέρησης αύξησης

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση εξαρτάται από τον τύπο της διαταραχής αύξησης. Αρχικά γίνεται κλινική εξέταση, λήψη λεπτομερούς οικογενειακού και ατομικού ιστορικού. Η διάγνωση μπορεί να περιλαμβάνει:

• Αιματολογικό έλεγχο για τη διερεύνηση πιθανών ενδοκρινολογικών, γενετικών, συστηματικών νοσημάτων
• Ακτινογραφία του αριστερού χεριού για να εκτιμηθεί η οστική ηλικία 
• Έλεγχο (αιματολογικό και απεικονιστικό με Μαγνητική τομογραφία) της υπόφυσης, ενός μικρού αδένα στη βάση του κεφαλιού που ελέγχει την παραγωγή της αυξητικής ορμόνης και άλλων ορμονών
• Κλινική παρακολούθηση της υγείας και της ανάπτυξης του παιδιού κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών 

Ποιά είναι η θεραπεία της καθυστέρησης αύξησης

Η θεραπεία για την καθυστέρηση αύξησης καθορίζεται με βάση:

Την ηλικία του παιδιού, τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του και το ιατρικό ιστορικό του

Την αντοχή του παιδιού σε συγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές, διαδικασίες ή θεραπείες

Η θεραπεία εξατομικεύεται με βάση την αιτία της καθυστέρησης αύξησης και μπορεί ενδεικτικά να περιλαμβάνει τη θεραπεία ενός συστηματικού νοσήματος ή τη χορήγηση θεραπείας με λεβοθυροξίνη για τον υποθυρεοειδισμό ή αυξητικής ορμόνης σε περίπτωση ανεπάρκειας αυξητικής ορμόνης.